Stemmingmakerij

Vandaag wordt mijn piano gestemd. Door een visueel andersvalide pianostemmer. Die knakkers lopen niet dik gezaaid, en ik heb dus serieus moeten zoeken om er een te vinden. Ik ben de brave jongen om 11h22 aan het station van Mechelen gaan afhalen. Het eerste wat mijn steeds weer verrassend vriendinnetje aan dien tip vraagt om half twaalf 's morgens: 'en, pintje hebben?'. Precies of ik zou een zatte pianostemmer aan mijn Samick tolereren, zeker?

Heavy, man, heavy

Akkerdjuffel mijne snuffel, een Samick weegt zwaar. Maar mijn sympathische vrienden van Dockx hadden mij een Mercedes Vito Mini-Van verlapt, én een rolblok, en alles wat je dan nog nodig hebt, is een frisse portie inzicht, moed en volharding. En gelukkig hadden we dat. En alzo staat er nu een mahonie-achtig meubelstuk van Koreaanse makelijk in mijne living, en mits wat coördinatie is het mogelijk om er een tof deuntje uit te krijgen.
Waar ik u echter over spreken wou, is de Hanswijkprocessie, waarvan ik gisteren getuige mocht zijn:
Een schip met koopwaren kwam langs de Dijle aan; aan boord bevond zich ook een houten Mariabeeld. Ter hoogte van Hanswijk liep het vaartuig vast. Na vergeefse pogingen om het weer vlot te krijgen, brachten de bootslui het beeld aan wal en het schip kwam los. Duidelijk teken dat Maria hier haar verblijfplaats koos.
En daarom loopt er jaarlijks een bende schalullen rond in middeleeuwse kledij door de Mechelse straten, polyfone liederen zingend en pijn hebbend aan hun voeten van hun schoentjes die veel te klein zijn. En zij drinken hierbij weinig tot geen bier.
Ich verstehe es nicht.

Vele dingen heb ik u te melden

ten eerste, ook de VLD van Mechelen weet wat feesten is, niet enkel den socialist. Onder impuls van de upcoming lady van het lokale bestuur, tevens een long-time-no-see vriendin van mijn frivole levenspartner, werd er gejived en geshaked, gehesen en gezongen, beleefd en bedongen. Ik was erbij, en enkel Bartje zweette harder dan mezelf.
ten tweede, mijn vingers zijn groener dan ooit voorheen, en de toevallige passant die vanuit de Korte Pennincstraat richting Karmelietenstraat wandelt, zal zijn ogen uitwrijven bij het zien van al die wonderen der flora die mijn balkon en vensterbanken zullen tooien. Basis van dit succesverhaal is volgend geheim: humus afgeschraapt van Herenthouts loofbosbodem, gemengd met compost van eigen kweek.
Ten derde, ik ben weer op koperspad. Gisterenavond, zondag om half tien 's avonds, in allerijl in Opglabbeek gearriveerd ter schouwing van een pareltje van Koreaanse muziektechnologie, een échte Samick. World class craftmanship, behalve dan die valse sol. Probleem is wel dat die piano niet in mijn Ferrari Punto geraakt, en Opglabbeek is verdomme ver om ze te voet te duwen, of op mijnen bult naar huis te voeren. Iemand suggesties?

Eat This !

Blij blij meedoen,
ja, dat willen wij,
kom in onze kring,
kom in de vriendenrij,
samen vrolijk delen,
samen vrolijk zijn,
we maken van ons leven een heerlijk feest,
gedragen door de zon en door Jezus' lieve geest.

Warning

Knoflook, het sympathieke stinkerdje in moeders keuken, is een gevaarlijk goedje. Dit heb ik aan den teren lijven ondervonden. Ik had in een of ander gerecht verse knoflookteenjes gezwierd, en hiervoor had ik uiteraard die teentjes moeten ontdoen van die vervelende velletjes errond, met de handen.
Even later had in een ongecontroleerd moment met deze handen een kort contact gemaakt met mijn scrotum (sjakosj, zak, hoe je dat ding ook wil noemen). Begon dat daar te jeuken, jongens, dat had geen naam. Ik verzeker u, beminde gelovigen, de tranen stonden in mijn ogen. Ik zo gauw als ik kon in een lauw bad gaan zitten, nog veel meer pijn, echte door merg en been snijdende pijn, een pletwals van pijn, een gierend knarsend vermalend verscheurend gevoel aan mijn sjakosj, dat ondertussen een duivelse kleur had aangenomen. Vierendelen, hara kiri, kielhalen, 't verdween allemaal in het niets. Gekerm, geroep, gebleit, gekreun, gejammer, gemekker, niets mocht helpen aan deze pijn. Echt pijnlijk.
Gelukkig was na twee Dafalgans het ietsje beter, en was na twee dagen alles voorbij, maar past er mee op, met verse knoflook, past er dedzju goed mee op!