Vele dingen heb ik u te melden

ten eerste, ook de VLD van Mechelen weet wat feesten is, niet enkel den socialist. Onder impuls van de upcoming lady van het lokale bestuur, tevens een long-time-no-see vriendin van mijn frivole levenspartner, werd er gejived en geshaked, gehesen en gezongen, beleefd en bedongen. Ik was erbij, en enkel Bartje zweette harder dan mezelf.
ten tweede, mijn vingers zijn groener dan ooit voorheen, en de toevallige passant die vanuit de Korte Pennincstraat richting Karmelietenstraat wandelt, zal zijn ogen uitwrijven bij het zien van al die wonderen der flora die mijn balkon en vensterbanken zullen tooien. Basis van dit succesverhaal is volgend geheim: humus afgeschraapt van Herenthouts loofbosbodem, gemengd met compost van eigen kweek.
Ten derde, ik ben weer op koperspad. Gisterenavond, zondag om half tien 's avonds, in allerijl in Opglabbeek gearriveerd ter schouwing van een pareltje van Koreaanse muziektechnologie, een échte Samick. World class craftmanship, behalve dan die valse sol. Probleem is wel dat die piano niet in mijn Ferrari Punto geraakt, en Opglabbeek is verdomme ver om ze te voet te duwen, of op mijnen bult naar huis te voeren. Iemand suggesties?