Congé avant la porte

De vakantie staat voor de deur. Een gezellige nervositeit bouwt zich op ten huize Jacquesman. Voor het eerst sinds lang worden de wasmanden eens volledig geledigd, het wasmachien volledig gevold. Gisteren ben ik nog in allerijl naar de Zeeman geweest voor een korte broek of tien, maar helaas, ik vond niet echt mijn genre. Mijn genre, dat is in de eerste plaats heel goedkoop, omzeggens verniet, en daarbij ook nog supergroovymegacool, in een woord Zeeman dus. Maar niet gisteren, dus ga ik vandaag eens in de Wibra snollen.
Ik ben ook content dat ik een week die dikke hommel van boven ons niet meer moet tegenkomen. Dat schepsel heeft het gewaagd mijn Samick te bekritiseren ('waa worre doa zot vàn'). Trieste zaak, zo weinig zin voor esthetiek.
bzzzzzzzzzzzzzzzzz, ik ben er mee weg.

Hittegolf

Het is, mon dieu warm, ook in Mechelen. Mijn vingers zijn gesmolten, mijn verstand gebakken, mijn libido gefrituurd en mijn goesting verdampt. Komt daar nog een ongelooflijke drukte bij, en niet in het minst op den travoo, waar ik nu niet alleen het werk moet doen van manager, maar ook nog zelf moet werken ook! Dan kan je jezelf wel inbeelden hoe weltevree ik was toen ik enkele weekends geleden de trein naar Holland pakte, en daar bij wijze van welkom het volgende meemaakte. In Roosendaal meldde de machinist dat de trein niet meer verder kon, maar geen nood, iedereen kon rustig overstappen op een andere trein die nog in aantocht was. Zo gezegd zo gedaan, en een kleine duizend man stapt uit de sjokvolle trein om zich in een gedisciplineerde rij naar het andere perron te begeven. Ik heb zelden zo'n vol perron gezien, en ik besefte, mon cher Jacquesman, hier zit iets niet in den haak. Ik nam toen de tegendraadse beslissing om toch terug in de eerste trein te gaan zitten, en ziehier, het spul zette zich in beweging. Ik kan je verzekeren, dat was een heel comfortabele voortzetting van de reis, zo in een lege trein! De NS weet zijn Belgische klanten te verwennen.
(Op de bestemming aangekomen - Dordrecht of all places - bleek het comfort van korte duur: een bed and breakfast in een klein rijhuis waar een een gezin met 7 kinderen woont, geen goed idee).
jopla hie jopla hoo, ik begin aan den travoo!

Examen

binnen enkele stonden sta ik voor de eerste grote proef van de eindejaarsprijskampen: het theoretisch examen. Zemelachtig als een mol heb ik al de hele week rondgelopen, een broek vol diarree, een maag vol kriebels, en darmen vol kronkels. En ik had me vergist van datum. Ik dacht mon dieu mon saint dat het maandag reeds demolition day was.
Maar hoe zou je zelf zijn, als je meer dan een halve bladzijde theorie moet kunnen reproduceren? Zelfs je schoenen zouden vol diarree zitten, niewaar? Ik hoop dat ik schuins achter die blonde veertienjarige kan zitten. Als ze me dan betrappen op afkijken, kan ik nog altijd als uitvlucht placeren dat ik probeerde in haar décolleté te gluren. Zo bekeken kan me eigenlijk niets overkomen !