Congé avant la porte

De vakantie staat voor de deur. Een gezellige nervositeit bouwt zich op ten huize Jacquesman. Voor het eerst sinds lang worden de wasmanden eens volledig geledigd, het wasmachien volledig gevold. Gisteren ben ik nog in allerijl naar de Zeeman geweest voor een korte broek of tien, maar helaas, ik vond niet echt mijn genre. Mijn genre, dat is in de eerste plaats heel goedkoop, omzeggens verniet, en daarbij ook nog supergroovymegacool, in een woord Zeeman dus. Maar niet gisteren, dus ga ik vandaag eens in de Wibra snollen.
Ik ben ook content dat ik een week die dikke hommel van boven ons niet meer moet tegenkomen. Dat schepsel heeft het gewaagd mijn Samick te bekritiseren ('waa worre doa zot vàn'). Trieste zaak, zo weinig zin voor esthetiek.
bzzzzzzzzzzzzzzzzz, ik ben er mee weg.