Examen

binnen enkele stonden sta ik voor de eerste grote proef van de eindejaarsprijskampen: het theoretisch examen. Zemelachtig als een mol heb ik al de hele week rondgelopen, een broek vol diarree, een maag vol kriebels, en darmen vol kronkels. En ik had me vergist van datum. Ik dacht mon dieu mon saint dat het maandag reeds demolition day was.
Maar hoe zou je zelf zijn, als je meer dan een halve bladzijde theorie moet kunnen reproduceren? Zelfs je schoenen zouden vol diarree zitten, niewaar? Ik hoop dat ik schuins achter die blonde veertienjarige kan zitten. Als ze me dan betrappen op afkijken, kan ik nog altijd als uitvlucht placeren dat ik probeerde in haar décolleté te gluren. Zo bekeken kan me eigenlijk niets overkomen !