literatuur

Ben vandaag begonnen in een meesterwerk der Vlaamse Literatuur: Het Verdriet van België, door Hugo Claus. Een citaat:
Niet zo lang geleden dacht hij (..) dat moeders pijn in hun buik kregen, de weeën, en dan snel naar de wc waggelden, hurkten, kakten, dat de drol meteen door buurvrouwen uit het water werd gehaald voor hij kon smelten, en op het zeil van de keukentafel werd gelegd, waar hij teder tegen elkaar koutende ouders tot een kind werd geboetseerd, waarop, door intens gebed opgeroepen, vanuit het raam of de schoorsteen een wind begon te waaien die neerstreek over de bruine klei, de adem van God die leven blies in de stront die kleuren kreeg en als van rubber begon te plooien en zich uit te rekken, en dan brulde naar zijn mama om de eerste papfles.
En ik die dacht dat door copulatie en ejaculatie de conceptie tot stand komt, tss...