het bal van de burgemeester

Op den boulot hebben ze mij goe liggen gehad, die speelvogels toch. Het is alsof ik als opdracht gekregen heb: "makker, ziet dat ge dit jaar Parijs Dakar wint. Ge hebt hier een prachtig masjien, alles erop en eraan, de buit is nu al binnen", en dat dan blijkt dat ik een verroeste fiets heb gekregen. Daar geraakt ge dus niet ver mee, hoogstens tot in Versailles, maar zeker niet voorbij Gibraltar. Het zijn grapjassen bij ons.
Uiteraard laat ik dat niet aan mijn jeugdig hartje komen en vlieg ik er elke dag keihard in. Zo ook vandaag, om kwart na de zeven zat ik reeds op mijn eigen verroest masjien met stormweer en harde wind te fietsen langs la Dyle, langs de E19, brug op brug onder terug brug op, om 12 uurtjes later hetzelfde traject terug te crossen. Rond den twaalven tien minuutjes proviandpauze genomen, en dan in een ruk tot half acht doorgewerkt. Ondertussen nog een sollicatiegesprekje afgenomen, enzovoorts enzoverder.
Gelukkig heeft de Mechelse burgervader, mr. Bart Somers himself, mij per persoonlijke email uitgenodigd om deelgenoot te zijn van zijn bal. Ons kent ons, ook in Mechelen, maar de Somers heb ik op spam gezet.